Istotą umowy darowizny jest nieodpłatne świadczenie przez Darczyńcę na rzecz Obdarowanego, który co do zasady nie jest zobowiązany z tego tytułu do jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Darczyńcy lub osób trzecich. Darowizna lokalu mieszkalnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, a także nieruchomości gruntowej wymaga formy aktu notarialnego, przy czym formy aktu notarialnego wymagają także darowizny innych przedmiotów i praw majątkowych, chyba że darowizny te zostaną wykonane, to jest świadczenie Darczyńcy zostanie spełnione. Darczyńca może nałożyć na Obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania (polecenie), przy czym, jak zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 kwietnia 2002 roku, sygnatura akt III CZP 19/02, zobowiązanie to ma charakter zobowiązania naturalnego, co oznacza, że nie można domagać się spełnienia świadczenia za pomocą przymusu państwowego. Darczyńca może odwołać wykonaną darowiznę, jeżeli Obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. Przy sporządzeniu umowy darowizny notariusz określa wysokość pobieranego podatku od darowizn, przy czym umowa darowizny zawarta pomiędzy Darczyńcą a jego małżonkiem, zstępnym, wstępnym, pasierbem, rodzeństwem, ojczymem lub macochą zwolniona jest od tego podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.